Zielone miasta przyszłości w Poznaniu

Debatę zdominowało poszukiwanie odpowiedzi na pytanie, czy możliwe jest pogodzenie różnych grup interesu w obszarze, jakim jest ochrona środowiska i działalność przemysłu. Kluczową kategorią, do której odwoływali się goście dialogu, było pojęcie zrównoważanego rozwoju.

Prezydent Jacek Jaśkowiak analizował ten problem z perspektywy lokalnej. Podawał przykłady sprzecznych oczekiwań mieszkańców, które władze miasta muszą godzić, często wchodząc w konflikt z jedną ze zwaśnionych stron oczekującej pomocy od władz miasta. Pomocy, której władze udzielić nie mogą ze względów prawnych. Na dialogu pojawili się przedstawiciele dwóch grup mających poczucie, że nie są wspierane przez miasto w staraniach o zachowanie „zielonych klinów”, których istnienie jest zagrożone poprzez działania lobby motoryzacyjnego i deweloperskiego. Ustosunkowując się do tych zarzutów, prezydent Jaśkowiak stwierdził, że miasto nie ma instrumentów, aby zmusić, np. bank, do wstrzymania postępowania egzekucyjnego względem prywatnego podmiotu.

Z oczywistych względów inną perspektywę dyskusji zaproponowała komisarz Elżbieta Bieńkowska. Polityka miejska wiąże się nieodmienne z problemem zrównoważonego rozwoju, który w Unii Europejskiej jest jednym z najżywiej, obok rewolucji cyfrowej, dyskutowanych kwestii. - Europa jest kontynentem miejskim - stwierdziła komisarz. - Znalazło to swój wyraz w tym, że w następnej perspektywie finansowej Unia Europejska zdefiniuje nowy cel polityki regionalnej, który będzie się nazywał polityką miejską. Chodzi oto, aby połączyć w ramach jednego celu różne projekty (związane z energią, emisją CO2, transportem miejskim, środowiskiem przyjaznym mieszkańcom) finansowane do tej pory z różnych źródeł – dodała Elżbieta Bieńkowska.

Zmiana filozofii, wynikająca z przyjęcia strategii zrównoważonego rozwoju, opisywana jest pojęciem gospodarki o zabiegu zamkniętym: w miejsce modelu „produkujemy-używamy-wyrzucamy” pojawia się model „produkujemy-używamy-przetwarzamy”.

Komisarz Bieńkowska bardzo mocno podkreślała, że największym błędem, jaki można popełnić w dyskusji na temat zmiany polityki klimatycznej, jest antagonizowanie jej uczestników, czyli przemysłu i środowiska proekologicznego. Jej zdaniem bez przemysłu w Europie nie będzie miejsc pracy, a Europa stanie się jakimś miejscem w ciągu produkcyjnym zaczynającym się gdzieś w Chinach, a kończącym w Stanach Zjednoczonych.

Komisarz pytana o działania, jakie ma zamiar podjąć Unia Europejska, aby zapobiec katastrofie ekologicznej, odpowiedziała, że „ jest to kwestia edukacji, która powinna być realizowana na poziomie kraju członkowskiego. Unia ma na to środki i podjęła już konkretne działania i decyzje, w tym Polska, dotyczące ograniczenia emisji CO2 do roku 2030. W Polsce w tej sprawie panuje dwugłos. W kraju polski rząd mówi „węgiel to nasze bezpieczeństwo energetyczne”, a w Europie przedstawiciele tego rządu podejmują decyzje dotyczące ograniczenia emisji CO2”.

Na koniec, zwracając się do uczestników dialogu, komisarz Bieńkowska podkreśliła, że nawet tak oczywiste tematy dla Europy jak zielona przyszłość, czyste powietrze, ma wiele aspektów wymagających uwzględnienia. -Ważne jest, że rozmawiamy ze sobą, że możemy się spierać w Polsce na temat węgla, to przejaw obecności Europy. (..) Więc jeżeli chcemy żyć w takim miejscu na świecie, to powinniśmy być razem, włączać się w te europejskie rozmowy na różnym poziomie. Tym lokalnym, który był tu dziś słyszalny, jak i tym europejskim. Jednak w rozmowie tej powinniśmy być względem siebie uczciwi i lojalni- podsumowała komisarz Bieńkowska.

Wydarzenie zorganizowało Przedstawicielstwo Regionalne Komisji Europejskiej we Wrocławiu, we współpracy z Centrum Dokumentacji Europejskiej działającym na Wydziale Nauk Politycznych i Dziennikarstwa UAM.
Dialogi obywatelskie – otwarte dla publiczności spotkania z przedstawicielami Komisji Europejskiej – mają na celu przybliżenie obywatelom zjednoczonej Europy problematyki unijnej. Odbywają się od 2012 roku. Do tej pory odbyło się ich ponad 1700, z czego w Polsce ponad 150, co lokuje nasz kraj na członowym miejscu wśród państw unijnych popularyzujących tą drogą problematykę europejską.