Relokacje: procedura wobec Polski rozpoczęta

Przegląd według dziedzin polityki

Przyjmując comiesięczny pakiet decyzji dotyczących uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego, Komisja Europejska („Komisja”) podejmuje kroki prawne przeciwko państwom członkowskim, które nie wypełniły swoich zobowiązań wynikających z prawa unijnego. Decyzje te dotyczą różnych sektorów i dziedzin polityki UE, a ich celem jest zapewnienie właściwego stosowania prawa unijnego dla dobra obywateli i przedsiębiorstw. Niektóre decyzje dotyczą Polski (z zakresu środowiska oraz migracji, spraw wewnętrznych i obywatelstwa).

Najważniejsze decyzje Komisji pogrupowane według obszarów polityki można znaleźć w pełnej wersji notatki MEMO/17/1577. Komisja zamyka również 101 spraw, w których kwestie sporne rozwiązano z udziałem zainteresowanych państw członkowskich bez konieczności kontynuowania przez Komisję postępowania.

Więcej informacji na temat unijnego postępowania w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego zawiera pełna wersja MEMO/12/12. Więcej informacji na temat wszystkich podjętych decyzji można znaleźć w wykazie decyzji dotyczących uchybień zobowiązaniom państwa członkowskiego.

Migracja, sprawy wewnętrzne i obywatelstwo

Wezwania do usunięcia uchybienia:

Relokacja: Komisja wszczyna postępowanie w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego wobec POLSKI, REPUBLIKI CZESKIEJ i WĘGIER

Komisja wszczęła dziś postępowania w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego wobec Polski, Republiki Czeskiej i Węgier. Powodem jest niewywiązywanie się tych państw z obowiązków ciążących na nich w związku z decyzjami Rady w sprawie relokacji podjętymi w 2015 r. Mimo ponawianych przez Komisję wezwań do działania, te trzy państwa nadal nie wywiązały się ze swoich obowiązków prawnych. Wykazały też brak poszanowania dla swoich zobowiązań wobec Grecji, Włoch i pozostałych państw członkowskich. Wspomnianymi decyzjami Rady nałożono na państwa członkowskie obowiązek zgłaszania co trzy miesiące dostępnych miejsc do celów relokacji, co ma zagwarantować odpowiednie tempo i uporządkowany przebieg procedury. Węgry nie podjęły żadnych działań od momentu rozpoczęcia relokacji, natomiast Polska nie dokonała żadnej relokacji ani nie zadeklarowała miejsc od grudnia 2015 r. Republika Czeska nie dokonała żadnej relokacji od sierpnia 2016 r. i od ponad roku nie podjęła żadnych nowych zobowiązań. W opublikowanym w dniu 16 maja 12. sprawozdaniu w sprawie relokacji i przesiedleń Komisja zapowiedziała już, że te państwa członkowskie, które nie dokonały żadnej relokacji ani nie zadeklarowały miejsc od blisko roku, naruszając swoje obowiązki prawne, muszą niezwłocznie (w ciągu miesiąca) rozpocząć proces relokacji. Jak zapowiedziano w opublikowanym wczoraj 13. sprawozdaniu w sprawie relokacji i przesiedleń, ponieważ Polska, Republika Czeska i Węgry nie podjęły żadnych działań, aby wypełnić swoje obowiązki prawne, Komisja podjęła dziś decyzję o wszczęciu postępowań w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego i skierować do tych trzech państw członkowskich wezwania do usunięcia uchybienia. Więcej informacji na ten temat można znaleźć w pełnym komunikacie prasowym.

Środowisko

Uzasadnione opinie:

Ochrona przyrody: Komisja wzywa POLSKĘ do zapewnienia zgodności przepisami dotyczącymi ochrony przyrody w przypadku jeziora Gopła

Komisja wysyła Polsce dodatkową uzasadnioną opinię w związku z naruszeniem przepisów dyrektywy ptasiej i dyrektywy siedliskowej na obszarach należących do sieci Natura 2000 – jeziora Gopła i Ostoi Nadgoplańskiej w Polsce centralnej. Przypadek ten dotyczy eksploatacji kopalni odkrywkowej węgla brunatnego umiejscowionej w pobliżu tych obszarów. Działalność kopalni odkrywkowej powoduje obniżenie poziomu wód gruntowych, co może doprowadzić do zakłócenia równowagi hydrologicznej wokół jeziora i mieć poważne negatywne skutki dla tych obszarów. W pierwszej uzasadnionej opinii wydanej w styczniu 2012 r. Komisja poruszyła kwestię nieprzeprowadzenia oceny oddziaływania kopalni odkrywkowej na środowisko, w szczególności ze względu na niewłaściwe metody modelowania. Polskie władze polskie zobowiązały się do skorygowania modelu hydrogeologicznego. Nowy model potwierdza zagrożenie wystąpienia poważnych negatywnych skutków. Decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach wydana dla kopalni w 2007 r. na podstawie pierwszej oceny jest jednak nadal aktualna i, mimo nowych ustaleń po zastosowaniu nowego modelu, nie podjęto żadnych działań w celu przeprowadzenia jej przeglądu. Z tego względu Komisja podjęła dziś decyzję o przesłaniu dodatkowej uzasadnionej opinii i umożliwieniu Polsce odpowiedniego uwzględnienia tych nowych ustaleń oraz dostosowania warunków eksploatacji kopalni odkrywkowej. Jeżeli Polska nie podejmie działań w ciągu dwóch miesięcy, sprawa może zostać skierowana do Trybunału Sprawiedliwości UE.

Jakość powietrza: Komisja zwraca się do Polski w związku z brakiem zgłoszenia środków mających na celu redukcję emisji z oparów paliwa

Komisja postanowiła skierować do władz Polski uzasadnioną opinię, ponieważ polskie władze nie zgłosiły środków mających na celu redukcję emisji z oparów paliwa. Państwa członkowskie były zobowiązane do transpozycji wprowadzonych w 2014 r. zmian do unijnych przepisów dotyczących ograniczenia ilości emisji z oparów paliwa, uwalnianych do powietrza podczas tankowania pojazdów na stacjach paliw (dyrektywa Komisji 2014/99/UE) do dnia 13 marca 2016 r. Polska nadal nie zgłosiła instrumentów prawnych wprowadzających do prawa krajowego przepisy dotyczące testowania systemów odzyskiwania oparów paliwa. Dyrektywa ta spełnia istotną rolę w zakresie ochrony zdrowia ludzi i środowiska, ogranicza bowiem emisję lotnych związków organicznych z paliwa do powietrza. Emisja ta powoduje nadmierny poziom toksycznego benzenu i powstawanie ozonu w procesie reakcji fotochemicznych, co jest przyczyną chorób układu oddechowego takich jak astma. Ponadto ozon jest gazem cieplarnianym. W związku z tym Komisja kieruje do polskich władz uzasadnioną opinię i daje im dwa miesiące na odpowiedź. Jeżeli Polska nie udzieli zadowalających wyjaśnień, Komisja może skierować sprawę do Trybunału Sprawiedliwości UE.

Torby plastikowe Komisja zwraca się do CYPRU, GRECJI, WŁOCH i POLSKI o wprowadzenie w życie przepisów UE dotyczących lekkich plastikowych toreb na zakupy

Komisja wzywa Cypr, Grecję, Włochy i Polskę do pełnego wprowadzenia do prawa krajowego prawodawstwa UE dotyczącego odpadów. Aby zaradzić problemowi marnowania zasobów i zaśmiecania, państwa członkowskie były zobowiązane do przyjęcia środków w celu zmniejszenia zużycia lekkich plastikowych toreb na zakupy zgodnie z wymogami dyrektywy w sprawie plastikowych toreb (dyrektywa (UE) 2015/720) do dnia 27 listopada 2016 r. Dyrektywa zobowiązuje państwa członkowskie do realizacji tego celu poprzez wprowadzenie płatnych lekkich plastikowych toreb na zakupy lub wyznaczenie krajowych celów dotyczących zmniejszenia ich zużycia. Władze krajowe mogą dokonać wyboru z wykazu środków w celu osiągnięcia wspólnie uzgodnionych celów. Wśród tych środków są instrumenty ekonomiczne, takie jak opłaty lub podatki. Inną możliwością jest wyznaczenie krajowych celów w zakresie zmniejszania zużycia. Państwa członkowskie muszą dopilnować, aby do końca 2019 r. zużycie tych toreb nie przekroczyło 90 sztuk na osobę rocznie. Do końca 2025 r. liczbę tę należy obniżyć do nie więcej niż 40 toreb na osobę. Obydwa cele można osiągnąć dzięki wprowadzeniu środków obowiązkowych albo porozumień z sektorami gospodarki. Możliwe jest również wprowadzenie zakazu stosowania toreb plastikowych, pod warunkiem że zakaz taki nie przekracza granic ustanowionych przez dyrektywę, co zapewni zachowanie swobodnego przepływu towarów na jednolitym rynku europejskim. Komisja sprawdza w pierwszej kolejności, czy państwa członkowskie wypełniły obowiązek transpozycji tej dyrektywy. W dniu dzisiejszym Komisja przesłała ostateczne ostrzeżenie władzom Cypru, Grecji, Włoch i Polski w związku z niedopełnieniem obowiązku zgłoszenia środków transpozycji do Komisji. Państwa te mają dwa miesiące na udzielenie odpowiedzi na tę uzasadnioną opinię. Jeżeli wymienione państwa członkowskie nie udzielą zadowalających wyjaśnień, Komisja może skierować sprawę do Trybunału Sprawiedliwości UE.